Zacht van binnen, hard van buiten. Of andersom?

Aangemaakt: Vrijdag 7 maart 2008

Vrouwen horen zacht van buiten en krachtig van binnen te zijn. Mannen krachtig van buiten en zacht van binnen.We verwachten dat vrouwen zacht van buiten én binnen zijn. Voor mannen geldt dat andersom. Hard van buiten én binnen. De perfecte match zou je denken. Ik denk dat binnen- en buitenkant door elkaar worden gehaald en de verwarring vind ik hinderlijk…
Verder lezen Zacht van binnen, hard van buiten. Of andersom?

Het podium voor het leven

Ter gelegenheid van het lichtfeest 2007

Bij elke geboorte verschijnt de muze in twee gedaanten vlak na elkaar. De eerste gedaante, vrouwe Wetenschap wenst de pasgeborene een veilige en koesterende omgeving toe om zijn stem tot ontwikkeling te brengen. De tweede gestalte, vrouwe Kunst, wenst de nieuweling een aanmoedigende en ondersteunende omgeving toe om diens stem vorm te geven.
Verder lezen Het podium voor het leven

Lang Leve de Leegte ?!

Aangemaakt woensdag 5 maart 2008

Leegte is de materie die we volop kunnen vormen naar ons eigen idee.

Contact maken met de leegte noemen wij ‘ons vervelen’.

Voor de rest volgt nu héél véél leegte in dit blogbericht. Zodat jij je even lekker kunt vervelen.

Veel succes!………

Biografie = biologie

Aangemaakt zondag 2 maart 2008

Ook al zijn lichaam (samengevat als biologie) en geest (beperkt tot biografie) niet te scheiden en even veel waard. Toch heb ik de indruk dat het menselijk lichaam de laatste eeuwen iets te overdreven veel aandacht heeft gekregen van de wetenschap, waardoor de geest richtingloos en betekenisloos is geworden.
Verder lezen Biografie = biologie

Liefde en macht tussen de seksen. The flow.

Aangemaakt zaterdag 1 maart 2008

Het mechanisme waaraan een verstoorde, onzekere, onveilige relatie onderhevig is heet emotionele manipulatie. Van de kant van de vrouw (femme fatale), van de kant van de man (een Don Juan) of van beide kanten. De vrouw zet een prijs op haar gunsten, de man vernedert de vrouw in een steeds meer neergaand spiraal.
Verder lezen Liefde en macht tussen de seksen. The flow.

Mondig zijn in de 21e eeuw.

Doctoraalscriptie, pedagogische wetenschappen, 2003

Mondig zijn in de 21e eeuw. Menselijke ontwikkeling bekeken vanuit een cyclisch perspectief.

Introductie

In een heterogene samenleving zoals Nederland in de 21e eeuw, waarin veel mensen van levenshouding kunnen en mogen verschillen, hoort het traditionele begrip van mondigheid – afgestemd op een traditioneel homogene of verzuilde samenleving – aangepast te worden aan de wereldlijke eisen van de moderniteit.

De management- en leiderschapsspecialist Stephen Covey houdt met zijn definitie van volwassenheid rekening met heterogene verschillen en beschouwt de aanwezigheid van diversiteit zelfs als een noodzakelijke voorwaarde voor menselijke groei en ontwikkeling. Covey combineert theorie en praktijk in een cyclisch groeimodel dat praktisch aangeeft hoe de moderne volwassene zichzelf steeds weer kan vernieuwen in een wereld vol verschil en verandering. Zonder dit model of toegepaste natuurprincipes ontaardt mondigheid in een pragmatische levenshouding. Een nieuwe levenswijze die eind 19e eeuw ontstaan is in Amerika en West Europa.
Verder lezen Mondig zijn in de 21e eeuw.

De wereld alleen is niet goed genoeg

Aangemaakt op: 15-01-2004

Stel je eens voor dat wij ons allemaal bevinden in de duistere grot van Plato’s parabel. Aan elkaar geketend staren wij naar schimmen geprojecteerd op een muur. Wij proberen onderling eerst nog de grillige schaduwen te beschrijven en te verklaren, want wij herinneren ons vaag iets anders ervaren te hebben, lang geleden, toen we nog heel jong waren. Maar na verloop van tijd is deze schimmenwereld ons zo gewoon geworden, dat we niet beter weten dan dat deze wereld de werkelijkheid is…

Verder lezen De wereld alleen is niet goed genoeg

De reflixignator

Aangemaakt op: 20-02-2004

Heerlijk als de eerste zonnestralen weer doorkomen in januari. Elke middag tussen twaalf en een maak ik een wandeling door het bos. De laatste dagen had het veel geregend en het was waterkoud, dus de wandeluitjes waren behoorlijk ingeperkt en bestreken niet meer dan het stratenblok rond mijn huis. De lage winterzon maakte lange witgele halen door de bomen en het regenvocht van de afgelopen dagen stoomde op als een prachtige nevel, waardoor het bos in soft focus te bewonderen was.

Afgeleid door de verfrissende schoonheid van het bos voelde ik bijna niet, dat ik ergens op trapte. Ik voelde het bijna ook niet door de zachte modderachtige brij van vocht en bladeren. De reden, dat ik het voorwerp wél bemerkte kwam door de sensatie dat het voorwerp bij mij teweegbracht…
Verder lezen De reflixignator