Onbewustzijn van Jung

Aangemaakt woensdag 14 januari 2009

Ik bestudeer op dit moment de ideeën van C.G.Jung. Op dit moment bekijk ik via zijn ogen het onbewustzijn* en gaat er een wereld voor me open. Letterlijk en tegelijkertijd figuurlijk, want dat is de wereld van het onbewustzijn, te onthullen en symbolisch. Wanneer je het onthult of onthuld is, is het al bewustzijn.

Het onbewustzijn geeft mijn leven zijn persoonlijke kleur en betekenis, niet het bewustzijn. Net als dat ieder van ons zijn eigen vingerafdruk heeft, heeft ook ieder van ons zijn eigen persoonlijke onbewustzijn, ook al delen we vele aspecten van onze persoonlijkheid met deze en gene groep. De overeenkomsten met een groep noemt Jung niet, maar wel die delen die ons allen in één groepsonbewustzijn doet wortelen. Dat noemt hij het collectief onbewustzijn. Onze bron om van bewust te worden.

Misschien vanwege ons puberaal afzetten tegen het mythisch denken als dat het ‘onwetenschappelijk en anekdotisch’ is, sinds de Westerse Verlichting, dat het bewust denken en gewaarworden superieur is gaan worden ten opzichte van spontane en natuurlijke informatiebronnen als het gevoel en intuïtie. Waardoor we alleen zijn gaan vertrouwen op zintuiglijk grootschalig waargenomen observaties los van het subject dat het onderzoekt. De psychologie wordt daardoor gemankeerd, want ook al delen we al veel bewustzijn (via media), de onbewuste betekenis van kennis gaat daardoor verloren en daardoor onze dromen over hoe het anders zou kunnen zijn en hoe jij het anders ziet en wat het voor jou betekent etcetera.

Trouw zijn aan een afwijkende mening wordt al gauw als ziekte of onevenwichtigheid neergezet, terwijl elk mening waardevolle informatie kan bevatten over een nog onbewust aspect hoe de wereld er op dat moment uitziet. Vooral de geestelijke wetenschap loopt dan ook jaren achter op de werkelijkheid, omdat een levendige geest zich nooit laat vangen door een wetenschappelijk feit. Het geheel is meer dan de som der bewuste delen. En geen enkel mens is in staat om het geheel te overzien, omdat hij een deel is van het geheel, maar tevens het geheel zelf. een paradox waar ons brein niet bij kan. Een ‘enkel verlicht moment’ kan dat wel. Iemand die dit overkomt, wordt even met zijn neus op de ware feiten gedrukt en laat zich hierdoor overweldigen met verstand op nul, ook al overschreeuwt daarna diens verstand zijn/haar gevoel en intuïtie, dat het niet waar is en niet waar kán zijn.

Ik ben toch van plan wat beter te gaan letten op mijn dromen en mijn mening over binnenkomende niet door mijn ervaring gestaafde kennis.

*(Ter aanvulling)

Onbewuste (moderne opvatting): alle psychologische processen waarvan we ons niet bewust zijn, maar die ons gedrag (of ons denken, of onze emoties) wel beïnvloeden.
(p. 40 (2007) A. Dijksterhuis. Het slimme onbewuste. Denken met gevoel.)