Wat is nu écht een aandoening, ziekte, stoornis of afwijking?

Ik beweeg me door een wereld vol kleur en verschillen. Deze wereld is zichtbaar en tastbaar voor me, omdat er ook een aarde donkere wereld bestaat, die niet door ons bewustzijn belicht en kenbaar kan worden. Ook al was ik als klein meisje doodsbang voor dit donker en doken er regelmatig monsters op in mijn dromen, ik heb met deze onkenbare en onzichtbare wereld leren omgaan. Monsters doen mij absoluut geen kwaad vergeleken bij de zichtbare organismen van vlees en bloed.

Wanneer je nu wel gegrepen wordt door dit donker en wat je allemaal ongezien en onwetend kan overkomen heb je dan een aandoening of is het precies andersom?

Angstige mensen veroorzaken nogal eens overlast voor zichzelf of de samenleving. Om ze te plaatsen, omdat we niet zien door welke spoken ze achtervolgd worden, delen we ze in naar aandoening. Pleinvrees, griep, overspannen, gehandicapt, ziek, verward. Een aandoening aangemeten krijgen geeft niet altijd aanleiding tot bevrijding van angst. Integendeel. De hokjes veroordelen je tot medische zorg die vaak aan symptoombestrijding doet genoodzaakt door de strakke regelgeving om kwakzalverij te voorkomen. Erkende alternatieve zorginstellingen kunnen ook vaak niet veel, gevangen in het zweverige hoekje waar de wetenschap ze toe veroordeelt. Een kat in het nauw maakt rare sprongen en in alternatieve hoek zit er ook weer veel kaf onder het koren. De vele, goede, bescheiden hulpvaardige hulpverleners daargelaten (maar die maken vaak niet zo veel reclame over de goede resultaten die ze boeken). Mensen die bang zijn hebben hulp nodig die hun zelfhelend vermogen stimuleert. Kort gezegd: een luisterend oor en oprechte interesse.

Om een start te maken heb ik op het internet gezocht naar wat we nu onder aandoening, ziekte stoornis of afwijking verstaan. Dan volgt hier het resultaat:

Aandoening: Overkoepelend begrip, afwijking van de gezonde toestand van lichaam en geest (Wikipedia)

Afwijking: niet overeenkomstig met de norm

Stoornis volgens WHO: aanduiding van de niet (meer) aanwezige of defecte functie of specifieke structuur.

Ziek: specifiek of algemeen gevoel van gering tot zeer ernstig, lichamelijk en/of geestelijk onbehagen – vaak in combinatie met pijn (= lijden) en ziek gevoel waardoor het normale functioneren tijdelijk of langdurig (=‘chronisch’) wordt verstoord. (internet encyclopedie)

Ziekte: staat van niet welbevinden en/of  moreel oordeel, ongewenst, je kan het beter niet hebben (degene die zichzelf of iemand ziek noemt). Ziekten kunnen naast een heleboel andere manieren naar hun ontstaansmechanisme worden ingedeeld, bijvoorbeeld ‘aangeboren afwijking’. (Wikipedia)

Ik maak onderscheid tussen meer of minder angstige mensen die troost en verlichting nodig hebben afhankelijk van de aard van angst, voornamelijk genetisch of ontstaan uit herhaalde bedreigende ervaring. Ik denk niet dat er één normaal mens bestaat die niet een beetje angstig is.

Volgens mij is het ontwikkelen van een eigenschap en deze (door een ander of jezelf) herhaaldelijk veroordelen als lastig of slecht pas de echte aandoening, ziekte, stoornis of afwijking van de mens. Niet je gesteldheid zelf is de oorzaak van narigheid, maar het overdreven veroordelen ervan en het in een hokje wegstoppen met een etiket erop: levensgevaarlijk, niet aankomen! Een beetje gezonde zelfkritiek doet geen mens kwaad, maar zelfveroordeling vind ik het kind (je palet mooie eigenschappen) met het badwater weggooien.

Een mens zonder angst is pas echt gevaarlijk en bedreigend voor ons min of meer angstigen. Kijk uit voor deze echte monsters. Dan heb je zeker weten de goede aandoening te pakken.