Annemieke blog 28 juni 2011

Vandaag betrapte ik mezelf er op dat ik een ramptoerist ben (nog steeds). Uit gebrek aan echte rampen ben ik niet beter dan de rest van Nederland. Bij een écht naar ongeluk, zoals bij Enschede de vuurwerkramp of het vliegtuig wat zich in een flat boorde bij de Bijlmer of ernstige overstromingen in het zuiden van het land, dan waag ik me niet in de buurt. Hoogstens voor de beeldbuis. In dit geval zou de ramp voor mijn ramen plaatsvinden. Er is noodweer voorspeld!
Verder lezen Annemieke blog 28 juni 2011

Annemieke blog 5 juli 2011

Het begint bij het begin van het heldengedicht de Odyssee:

“Bezing mij, o Muze, de vindingrijke man die veel rondgezworven heeft, nadat hij de heilige stad van het Trojaanse land had verwoest en van vele mensen zag hij de steden en leerde hij de geest/aard kennen, en veel leed doorstond hij op zee in zijn hart, vechtend voor zijn leven en ook de terugkeer van zijn vrienden. Maar toch niet redde hij zijn makkers, hoewel hij het verlangde: want door hun eigen stommiteiten kwamen ze om, de dwazen, die opaten de runderen van Helios Hyperion; maar die ontnam hun de dag van de terugkeer.”

In de Odyssee worden de heldendaden beschreven van de eerste man op aarde, de Griekse Odysseus, die zich bewustwerd van zichzelf en zijn hersens ging gebruiken. Mijn man en ik hebben allebei gymnasium gedaan en de Odyssee zelf vertalen en begrijpen was daar een onderdeel van. Hij is, onder invloed van zijn puberteit, wat blijven hangen in vereenzelviging met deze losgeslagen man. Odysseus was koning van Ithaka, maar hij liet zijn eega, Penelope, mooi achter om, zoals de Muze uitgebreid bezongen (het epos is niet kort!), lekker rond te zwerven, heilige huisjes te verwoesten, veel leed te doorstaan en te vechten voor zijn en andermans leven.

Verder lezen Annemieke blog 5 juli 2011