Van onderbuikgevoel naar wat wezenlijk is

Aangemaakt dinsdag 16 december 2008

Niet iedereen ontwikkelt zijn talenten zomaar vanzelf. Helaas niet. Daar moet je moeite voor doen en veel tijd en aandacht aan besteden. Zoals een zaadje eerst geplant moet worden en gekoesterd wil het tot volle bloei komen…

Zomaar een gedachtespinsel bij mijn idee van bewustzijnsontwikkeling:

Van onder naar boven gezien zou je onderbewustzijn wel eens fysiek kunnen plaatsvinden in je onderste onderbuik. Je kunt bewegingloos vastzitten daar en dat merk je dan aan het niet kunnen loslaten van wat je niet (meer) nodig hebt. Of je zit lekker losjes in je heupen als een salsa danser(es) en je beweegt je vrij als een vogel of vlinder door het leven.

Je onbewustzijn zit dan in je buik, waar ook de meeste receptoren zitten om emotioneel te reageren op wat er ook maar op je afkomt, van binnenuit en buitenaf. Hier zit je innerlijke mens in jouw darmen lekker nat en warm te fermenteren. Het wordt graag bevredigd en hongert altijd naar meer.

Je egobewustzijn zit rond je maag. Dat merk je als je over grenzen gaat bij jezelf of die van een ander. Een Rennie zou dan tijdelijk helpen om over dit ongemak heen te komen volgens de reclamespotjes of Domperidon. Maar beter is het probleem bij de wortel aan te pakken en te kijken hoe je zo goed mogelijk de balans kan herstellen tussen je persoonlijkheid en wat essentieel voor jou is. Het is ook ‘streetwise’ om rekening te houden met de grenzen van de ander(en).

In de hartstreek zit dan je hartbewustzijn. Je openhartigheid of afgesloten zijn voor de liefde voor alles wat leeft. Wat wij onvoorwaardelijke liefde noemen vind je hier. Een gebied barstensvol gevuld met receptoren voor zuivere liefde. Dit bewustzijn ontwikkelt zich met name zo tussen je 21e en 28e, de periode waarin je de verantwoordelijkheid gaat nemen voor jezelf en de eerste relaties aangaat vanuit een breed perspectief bezien.

Na deze fase van het openen van je hart voor een ander (of niet, als je liever last wil blijven houden van je egoisme of egocentrisme door middel van maagpijn) komt het uiten van jezelf aan de beurt. Je zelfbewustzijn krijgt vorm in een eigen stem. Elke vogel zingt zoals hij gebekt is, als het ware.

Wanneer je nu nog niet volledig averij hebt opgelopen met het doorlopen van je bewustzijnsvermogen, ben je klaar om je derde oog te ontwikkelen, zodat je kan zien wat je niet fysiek kan waarnemen.

Heel interessant, want dit wetenschappelijk ontkend en onbemind vermogen stelt je in staat om verborgen agenda’s, eigenlijke bedoelingen en onzichtbare werkelijkheden te zien. Dit bewustzijnsniveau noemen we ook wel ons gezond verstand gebruiken en stelt je in staat helder, oprecht en doortastend door het leven te gaan. Wel zo prettig.

Als allerlaatste optie zie ik nog een hoger bewustzijn, wat in de maand van de Spiritualiteit in 2008 ons Betere ik genoemd werd.

Wanneer je wat hoger van de toren wilt blazen, noem je dit hoger bewustzijn bij jezelf je (Boeddha)natuur, Christus of wat dan ook. Wie je bent als je echt ‘gewoon’ bent gebleven. Lekker jezelf bent met zowel je betere ik als je schaduwzelf.

Ik zie deze laatste bewustzijnsstaat als het verbonden weten en voelen met alles wat er is. Het geheelplaatje van hoe jij je best hebt gedaan je naar eigen vermogen te ontwikkelen.

Als pedagoog heb ik wat gewroet op dit niveau door middel van mijn doctoraalstudie naar opvoedidealen. Het is ons idee van perfectie en het willen streven vanuit onze imperfecte staat naar deze perfecte vorm, die we in wezen met ons meedragen. Het leven zowel serieus nemen als met een korreltje zout.