Boekbespreking: 2012. Speurtocht naar het ware verhaal – Fred Butter

1001004010202372

Ik ben geïnteresseerd in astrologie, psychologie, esoterie, geschiedenis (ook die van vóór de geschreven bronnen) en filosofie. Kortom, in het grensgebied waar het weten overgaat in het niet weten. Om te kunnen weten hebben we tijd en ruimte nodig als kader anders weten-we-het-niet-meer. Op basis van de cyclische bewegingen van de planeten en sterrenstelsels gezien vanaf de aarde komen we al millennia lang heel ver als meetkader. Om tot kennis te komen van het ware verhaal hoef je geen sjamaan, geestelijk leider of hoogstaande wetenschapper te zijn. Dat bewijst veelzijdig acteur Fred Butter. Hij heeft zijn eigen honger naar ‘te weten komen wat we net ontdekt hebben’ gevoed door o.a. het lezen van veel boeken, documentaires op TV bekijken en naar lezingen gaan. Dat wil nog niet zeggen dat hij weet wat waar is, zoals de titel van het boek “2012. Speurtocht naar het ware verhaal” (2010) ook eerlijk aangeeft. Het boek geeft een soort samenvatting van wat hij tot nu toe op zijn eigen speurtocht naar de waarheid ontdekt heeft. Dat doet hij op een heel prettig leesbare manier, want hij doet ingewikkelde zaken over heilige geometrie en bijzondere wetenschappelijke wonderbaarlijke feiten bondig en krachtig uit de doeken.

De boodschap die hij met dit boek wil afgeven is: ‘volg je optimisme en niet je angst, omdat de werkelijkheid onweerlegbaar gevormd wordt door je gedachten’. Vervolgens besluit hij het boek met een overdosis angstvoorspellingen. Hij wil daarmee geen angst aanjagen benadrukt hij er voor en er na, want hij gaat voor een ‘optimistische’ kijk op het leven (omdat hij meent daardoor die betere wereld te scheppen die we zo keihard nodig schijnen te hebben). Aanvankelijk boeide het boek mij enorm, maar toen hij de angstverhalen beschreef, die sinds kort en lang de ronde doen over 2012, verloor hij voor mij zijn waarachtigheid. Ik weet uit eigen ervaring dat diepe angst een menselijke conditie is. Zelfs een baby wordt geboren met deze aangeboren diepe angst die vanuit een ‘optimistische kijk’ bezien onze scheppingskracht is en oerenergie. De oerdrift om te overleven. Angst is iets menselijks en doodgewoon. In te zoomen op deze angstlaag van de lezer is een heel makkelijke manier om deze laag te activeren. Angst is besmettelijk en kan je waarnemen bij andere ‘kuddedieren’. Niemand ontkomt er aan. Zelfs niet de aller-verlichtsten onder ons. Gelukkig hebben we ons menselijk verstand nog die uit kan maken of er inderdaad acuut levensgevaar is of dat er loos alarm is (een soort fossiele angst voor eerdere gevoelens van angst). Wanneer angst achter het stuur van je leven zit, maak je meer kans op brokken dan wanneer je alert en relaxt bent.

Ik vind dat het Fred Butter niet gelukt is om de gedachten van de verontruste lezer te kalmeren door er slechts op te wijzen dat hij vooralsnog optimistisch is mits we vanaf nu allemaal positief gaan denken. Gedachten scheppen inderdaad onze maakbare wereld dus ik zou alsnog de lezer preventief willen kalmeren over 2012 met de woorden: om schadevrij het nieuwe tijdperk in te gaan, zet ‘Ik verheug me op…’ voor al je positieve affirmaties. Dan komt het allemaal wel goed, want in vreugde kan geen angst zitten. Slechts liefde voor alles wat er nu is.