Ter gelegenheid van het lichtfeest 2007
Bij elke geboorte verschijnt de muze in twee gedaanten vlak na elkaar. De eerste gedaante, vrouwe Wetenschap wenst de pasgeborene een veilige en koesterende omgeving toe om zijn stem tot ontwikkeling te brengen. De tweede gestalte, vrouwe Kunst, wenst de nieuweling een aanmoedigende en ondersteunende omgeving toe om diens stem vorm te geven.
Al snel daarna verschijnt de tijdgeest. Deze zorgt ervoor dat de eigen stem altijd overstemd zal worden, zodat deze onderontwikkeld blijft en niet gehoord wordt. De geest zorgt voor kakofonie en chaos. Het brengt ons van de wijs.
Gelukkig is er nog één gast welkom. Een beetje verlaat omdat het alleen op uitnodiging reageert. Het is de verbindingsgeest genaamd Liefde. Wanneer deze verschijnt en de sabotage aanziet, schept het een podium waar elke stem zich kan vertonen. Een podium waarop al het leven zich kan ontwikkelen en vormen. De geest schept harmonie in chaos. Het verbindt onze eigen wijs met wijsheid.
Vanaf die tijd is het leven dubbel als je tijd en ruimte niet laat samensmelten in het moment. Ieder stem klinkt vals als het ontstemd is. Vals zingen brengt veel pijn en leed. De hel op aarde voor wie dit niet in de gaten heeft.
Een stem is nog zuiver als het recht uit het hart van een baby komt. Onvoorwaardelijke liefde. Herinner dit met je hart.