Boekbespreking: Rachel, of het mysterie van de liefde – Geert Kimpen

1001004008563568

Ik ben al sinds het eerste uur fan van Geert Kimpen. Hij is voornamelijk romanschrijver vanaf zijn debuut in 2006: De kabbalist. Aanvankelijk werd mijn interesse voor zijn boek gewekt omdat het over het kabbalisme gaat. Ik ging naar een lezing van hem hier in een vooraanstaande boekhandel in Den Haag met een slordige andere  tien belangstellenden. Nu vult hij zalen! Zijn verhaal en persoonlijkheid spraken mij ter plekke aan en ik heb spontaan zijn boek gekocht. Hij signeerde deze met inspirerende specifiek op mij afgestemde motiverende woorden.

Evenzo signeerde hij zijn tweede roman De geheime Newton welke in 2008 uitkwam. In de lokale boekhandel nabij Scheveningen werd hij geïnterviewd. Er waren nu tientállen belangstellenden!

Er zit een stijgende lijn in zijn manier van schrijven, waardoor zijn boeken niet op een bepaald niveau ‘van eerste succes’ blijven hangen. Zijn mystiek verhalende romans zijn eerder longsellers dan bestsellers. Het wordt hoog tijd dat ik zijn boek Rachel of het mysterie van de liefde, zojuist uitgebracht mei 2011, onder de aandacht breng van een breder publiek dan die slechts gericht zijn op ‘hardlopers’.

Rachel is een waar meesterwerk, een klassieker, die minstens dubbel gelaagd is. Allereerst een oppervlakkige laag, wat de verpozende lezer gewoon een bijzonder spannende, historische reli-thriller biedt. De verborgen laag is zo sterk tot het onbewuste sprekend, dat er een zaadje nu diep binnenin me aan het ontkiemen is. Het begint al vrucht te dragen en op mijn beurt wil ik de mooie symboliek verder uitdragen. Dingen vallen op zijn plek en ik zie het leven nu met andere ogen aan. Heel wat dus en door de veelzijdigheid van Rachel kan de boekbespreking uitmonden in het beschrijven van de oneindige opmerkelijke invalshoeken. De som der delen is niet gelijk aan het geheel. Dat wil zeggen dat het gevaar bestaat dat mijn analyse het boek degradeert. Het boek is gelijk perfect van vorm en inhoud en het is veel beter het zelf te lezen en je eigen idee te krijgen.

Oké, dat is te gemakkelijk, daarom zal ik toch nog wat toevoegen. Rachel is een opgroeiend, onbevangen, Joods meisje. Joden werden niet meer dan als uitschot geduld in het voornamelijk Christelijke Praag van 1600. Haar moeder was bij haar geboorte overleden en overbeschermd door haar ongelukkige vader koesterde ze in het geniep haar ontluikende seksualiteit. Aanvankelijk in haar verbeelding, maar evenzeer trok ze als een magneet diverse soorten mannen aan, die op diverse wijze op haar seksuele energie reageerden. Het is voor mij onvoorstelbaar dat een man zo duidelijk de zuivere liefde van een vrouw in kaart kan brengen. Niet alleen biologisch en historisch, maar ook religieus en esoterisch gezien. In mijn idee is dit niet mogelijk tenzij Geert Kimpen zich laat sturen door en open staat voor het numineuze. Het samenspel van de vrouwelijke liefde met haar mannelijke geest/zielsverwanten is fenomenaal uitgewerkt. De spanning en complexiteit van diverse tegenpolen die met elkaar het geheel van universele liefde voor ons mensen betekenen doet je met verwondering het boek uitlezen en met een zucht van verlichting (ja, zo is het precies, niet meer, niet minder) uiteindelijk dichtslaan. Althans, zo verging het mij. Voor jou ook?