Waarmaken

Jung noemde het totaal aan ervaringen sinds de evolutie het ‘collectief onbewustzijn’. Een modernere invulling van dit begrip wordt gegeven door Rupert Sheldrake, een bioloog met zijn uniek onderzoek naar morfogenetische resonantie (proces van intergenerationele overdracht van mentale, gedrags-, sociale en culturele ideeën). Een ieder van ons heeft een aangeboren vermogen om zijn bijdrage te leveren aan de vorm en inhoud van dit ons omringend en doordringend veld door middel van ideeën die hij of zij over deze wereld heeft. Hoe meer uniforme bijdrage aan dit veld des te steviger wordt de ervaring als feit verankerd in dit morfogenitisch veld. Het idee van ‘verbeter de wereld begin met jezelf’ en ‘alle beetjes helpen’ wordt hiermee verklaard. Maar ook dat één onbewuste vlinderslag grote turbulentie teweeg kán brengen (chaostheorie). Ook al ben je een nietig wezen in de uitgestrektheid van het heelal, de rimpeling die jij gedurende het leven maakt echoot eeuwig na dankzij dit morfisch veld.
Verder lezen Jung’s collectief onbewuste:Sheldrake’s morfische velden=geweten:weten

Ooit las ik een fabel over een man met een gans die gouden eieren legde. In plaats van er gelukkig en tevreden mee zijn wilde hij het geheim ervan leren kennen en sneed de vogel open. Hij vond niets bijzonders en dus was dat pech voor de gans èn voor de man, die daardoor geen goudbron meer had. Zo’n gans heb ik ook ontvangen vanaf mijn eerste Reiki inwijding. ‘Iets’, ondefinieerbare symbolen, werd aan mij gegeven en bracht mij geen windeieren maar eieren van goud.
Verder lezen Het belang van Reiki. Een moderne visie op de aloude techniek van handoplegging

Iedereen weet wat het is en hoe het voelt om blij, bang, boos, verdrietig of wat dan ook te zijn. Gevoelens komen en gaan, bepalen voornamelijk je gedrag en kleuren je momenten ook al ben je niet bewust van hun aanwezigheid. Hetzelfde geldt voor je gedachten, die de idee van je gevoel weten te verstoren of te bevorderen. Als je leven volmaakt begon bij ouders die je onvoorwaardelijk liefhadden, zelfs dan ontsnap je niet aan het moment dat je moet leren omgaan met deze golven die door je lichaam heen trekken, die, als je niet naar ze luistert, je gezag omverwerpen en je leven innemen als een ‘invasie van de aliens’. Verder lezen Emoties. Wat doe je ermee?

Ik beweeg me door een wereld vol kleur en verschillen. Deze wereld is zichtbaar en tastbaar voor me, omdat er ook een aarde donkere wereld bestaat, die niet door ons bewustzijn belicht en kenbaar kan worden. Ook al was ik als klein meisje doodsbang voor dit donker en doken er regelmatig monsters op in mijn dromen, ik heb met deze onkenbare en onzichtbare wereld leren omgaan. Monsters doen mij absoluut geen kwaad vergeleken bij de zichtbare organismen van vlees en bloed.

Wanneer je nu wel gegrepen wordt door dit donker en wat je allemaal ongezien en onwetend kan overkomen heb je dan een aandoening of is het precies andersom?
Verder lezen Wat is nu écht een aandoening, ziekte, stoornis of afwijking?

Je biologische blauwdruk is een onveranderbaar feit. Ik noem het de ziel gevat in je natuur. Het uit zich in je gevoel en gedachten en stolt via gedrag, gedragspatronen in een levenshouding. De geest. Wie je werkelijk bent kan je nooit veranderen. De idee van de wereld om je heen is in essentie wel veranderlijk en kan daarom per definitie niet causaal zijn voor je stabiele uniciteit als individu.
Verder lezen Rommelen in de marge (oftewel je best doen om te zijn wie je bent)

Wat is begaafdheid? Dat ben ik aan het onderzoeken. Ik wil dat weten, omdat ik het schaar onder talent en het hebben van een gave.  Voor mijzelf zie ik een gave als een extreme aanleg. Een eigenschap die niet vaak voorkomt. Een extreme eigenschap. Iets speciaals. Net zoals elke eigenschap staat er voor wat je er mee doet of het goed of slecht is. Dat bepaalt de groep bij wie je ingebed bent. Je familie, maar bij het opgroeien wordt de morele omgeving en druk steeds groter of je mag zijn wie je bent. Ik vind begaafdheid een geschenk van de goden. Niet dat de eigenaar goddelijk is, maar hij draagt het gewicht iets te kunnen ontwikkelen wat anderen niet kunnen. Dat maakt hem niet minder menselijk, want als een mens, ook al is het er maar één, iets kan behoort het tot de menselijke mogelijkheden. Een gave is abnormaal, maar niet paranormaal.
Verder lezen Gaaf zijn